Według Wikipedii słowo „szaman” pochodzi z języka wschodniosyberyjskich Ewenków, dawniej Tunguzów. U Mandżurów występuje jako sama, a u Goldów siaman. Czasownik sa, od którego pochodzi to słowo, odpowiada polskiemu wyrazowi „znachor” lub „wiedźma”.
Tak naprawdę tantra i szamanizm ma wiele wspólnego z buddyjską tradycją. SZAMAN pochodzi od sanskryckiego 'śraman'. Śraman jest bezdomnym ascetą, który żyje z jałmużny. Przedrostek a- oznacza w sanskrycie zaprzeczenie. Aśraman jest śramanem, który zbudował sobie dom, szałas lub zamieszkał w jaskini.
Palijskie słowo śamanera, które oznacza składającego ślubowania nowicjusza, także związane jest z sanskryckim śramanem (oba języki są dość do siebie podobne). Badacze sugerują, że termin szaman został rozpowszechniony poprzez wędrownych mnichów buddyjskich, którzy od czasów podbojów Aleksandra Macedońskiego i później króla Aśoki wysyłani byli we wszystkie kierunki świata na misje właśnie z Indii.
Z buddyzmem mamy wszyscy więcej wspólnego, niż się nam wydaje...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz